تحولی اساسی در راه حلهای درمان صدمه‌های نخاعی در راه است؛ چرا که نخستین سلول‌درمانی بازساختی در جهان مجوز اجرای فاز نخست یک کارآزمایی بالینی ثبت‌شده را دریافت کرده است. این دستاورد تاریخی می‌تواند به درمان موفقیتی‌آمیز وضعیتی بینجامد که تا بحال درمان‌ناپذیر و حل‌نشدنی بوده است.

به نقل از نیواطلس، سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) و سازمان ملی محصولات پزشکی چین (NMPA) به‌تازگی مجوز اجرای کارآزمایی بالینی بین‌المللی برای درمان صدمه طناب نخاعی (SCI) را صادر کردند؛ آسیبی که برآورد می‌بشود بیشتر از ۱۵ میلیون نفر را در سراسر جهان دچار کرده باشد.

صدمه طناب نخاعی می‌تواند افراد در هر گروه سنی و جنسی را تحت تأثیر قرار دهد و زیاد تر ناشی از تصادفات رانندگی، صدمه‌های ورزشی و دیگر صدمات همانند سقوط‌های شدید یا حوادث کاری است. تا بحال درمان قطعی برای این نوع صدمه وجود نداشته و راه حلهای حاضر زیاد تر جنبه‌ی مدیریتی دارند و شامل جراحی و توان‌بخشی برای بازیابی بخشی از کیفیت زندگی بودند. با این حال، مبتلایان زیاد تر با فلج یا ناتوانی شدید مادام‌العمر روبه رو خواهد شد.

سلول‌های بنیادی پرتوان، سلول‌های نابالغی می باشند که توانایی تبدیل به انواع سلول‌های تخصصی را دارند. در این مورد خاص، مقصد، تبدیل آن‌ها به سلول‌های عصبی برای جایگزینی با سلول‌های صدمه‌دیده یا مرده ناشی از صدمه طناب نخاعی است. این درمان تنها تصمیم ترمیم صدمه را ندارد، بلکه هدفش تشکیل بستری برای رشد مجدد همه سلول‌های مورد نیاز به‌منظور بازیابی کارکرد در ناحیه صدمه‌دیده است.

شرکت زل‌اسمارت در بیانیه‌ای گفت:‌ «هر ساله در چین و ایالات متحده به ترتیب نزدیک به صدهزار و ۱۸هزار مورد تازه از صدمه حاد یا نیمه‌حاد طناب نخاعی (SCI) گزارش می‌بشود  که معادل تقریباً ۱۰ و دو مورد تازه در هر ساعت است.» این بیانیه می‌افزاید: «زیاد تر بیماران، دچار ناتوانی دائمی خواهد شد که به‌شدت کیفیت زندگی آن‌ها را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد. به‌علت ظرفیت بازسازی محدود در دستگاه عصبی مرکزی، ترمیم اعصاب بعد از صدمه نخاعی هم چنان یکی از دشوارترین چالش‌ها در پزشکی است.»

خبر اغاز کارآزمایی انسانی بعد از چهار سال تحقیق پیش‌بالینی انتشار شده است و درمان تازه با مقصد کاربرد گسترده طراحی شده؛ به‌طوری که نیازی به استخراج سلول از بدن خود بیمار ندارد و به‌صورت یک درمان «آماده و فراگیر» برای همه افراد مبتلا به صدمه نخاعی قابل منفعت گیری خواهد می بود. در صورت پیروزی در مرحله های کارآزمایی، این روش به‌راحتی قابلیت تشکیل زیاد و دسترسی گسترده را خواهد داشت.

از آنجایی که زیرمجموعه‌های سلولی به‌خوبی مورد بازدید قرار گرفته‌اند، سلول‌های آلوژن (یعنی سلول‌هایی که از منابعی غیر از خود بیمار به‌دست آمده‌اند)، باید خطر رد‌شدن زیاد مقداری داشته باشند. این کارآزمایی بالینی در همکاری با بیمارستان سوم دانشگاه سان یات‌سن در چین انجام می‌بشود که یکی از مراکز تخصصی در درمان و پژوهش در عرصه صدمه‌های پیچیده نخاعی به‌شمار می‌رود.

در حالت واقع‌بینانه، کارآزمایی فاز اول که برای بازدید ایمنی، اثربخشی و تعیین دوز درمان انجام می‌بشود، باید تقریباً تا سال آینده‌ی میلادی به آخر برسد و در صورت پیروزی به مرحله بعدی که شامل جمعیت بزرگ‌تری است، منتقل بشود. انتظار می‌رود فاز دوم حداقل از سال ۲۰۲۸ اغاز بشود. اما این درمان امکان پذیر ظرف پنج تا هفت سال آینده به طور تشکیل زیاد و «آماده مصرف» در دسترس عموم قرار گیرد.

سخنگوی شرکت زل‌اسمارت خبرداد: «ما در حال عبور از مرحله مراقبت به مرحله درمان هستیم و برای نخستین بار، امید واقعی را به میلیون‌ها نفر که با صدمه نخاعی زندگی می‌کنند، اراعه می‌دهیم.»