۴ هزار قدم در روز کافی است تا خطر مرگ زودرس تا ۲۵ درصد افت یابد_سلوادور
[ad_1]
نوشته و ویرایش شده توسط مجله ی سلوادور
پژوهشگران دانشگاه هاروارد میگویند حتی اگر افراد مسن فقط یک یا دو روز در هفته روزی ۴ هزار قدم پیادهروی کنند، باز هم میتوانند خطر مرگ زودرس خود را تا نزدیک به ۲۵ درصد افت دهند. مطالعه جدیدی مشخص می کند برای منفعتمندی از مزایا پیادهروی، ملزوم نیست هر روز فعال باشید، بلکه همان قدمهای جمعشده در چند روز هفته هم تأثیر چشمگیری بر سلامت دارد.
همه میدانند فعال ماندن برای سلامتی مزایا بسیاری دارد، اما زیاد از افراد مسن به دلایل گوناگون نمی توانند همانند قبل زیاد پیادهروی کنند. پیش از این، مقدار دقیق فعالیت بدنی مورد نیاز برای نگه داری سلامت در سنین بالا به روشنی تعیین نشده می بود. پژوهشگران دانشگاه هاروارد در مطالعهی بزرگ، به جستوجو جواب این سوال بودند. آنها بازدید کردند که افراد مسن نهفقط چند قدم در روز برمیدارند، بلکه چند روز در هفته به مقصد روزانهی خود میرسند.
به نقل از گاردین، نتایج مطالعه پژوهشگران مشخص می کند حتی اگر افراد فقط در یک یا دو روز از هفته روزی ۴ هزار قدم بردارند، باز هم خطر مرگ زودرس و بیماریهای قلبی در آنها به شکل قابلتوجهی افت اشکار میکند.
مقدار کل حرکت در طول هفته نقش مهم را دارد و ملزوم نیست فعالیت پیادهروی مطابق الگویی خاص انجام بشود
در این مطالعه بیشتر از ۱۳ هزار زن آمریکایی بالای ۶۲ سال شرکت کردند که میانگین سنی آنها ۷۲ سال می بود. این زنان بین سالهای ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۵ به زمان هفت روز پیاپی از دستگاه اندازهگیری فعالیت بدنی منفعت گیری کردند و حالت سلامتیشان بیشتر از ده سال پیگیری شد. در اغاز مطالعه هیچکدام از آنها دچار بیماری قلبی یا سرطان نبودند.
در طول این زمان، ۱۷۶۵ نفر از شرکتکنندگان فوت کردند و ۷۸۱ نفر دچار بیماری قلبی شدند. بازدیدها نشان داد زنانی که حداقل در یک یا دو روز از هفته بیشتر از ۴ هزار قدم در روز برداشته بودند، ۲۶ درصد کمتر در معرض مرگ زودرس و ۲۷ درصد کمتر در معرض مرگ ناشی از بیماری قلبی قرار داشتند. در گروهی که در سه روز یا زیاد تر از هفته ۴ هزار قدم در روز پیادهروی کرده بودند، گمان مرگ کلی ۴۰ درصد پایینتر می بود، اما خطر مرگ ناشی از بیماری قلبی هم چنان در حد ۲۷ درصد افت نشان داد.
پژوهشگران میگویند مسئلهی مهم این است که مقدار کلی پیادهروی در طول هفته مهمتر از تعداد روزهایی است که فرد فعال است. به حرف هایی آنها، الگوی خاصی برای «بهترین نوع پیادهروی» وجود ندارد؛ مهم این است که فرد هر طور راحتتر است، پیادهروی کند.
در پژوهش مورد او گفت و گو، میانگین تعداد قدمهای روزانهی زنان نزدیک به ۵۶۰۰ قدم می بود. یقیناً چون این مطالعه فقط برای یک هفته انجام شده و فقط شامل زنان بوده است، نمیتوان با قطعیت او گفت که پیادهروی علت مستقیم افت مرگومیر است. بااینحال، نتایج مشخص می کند که حتی اگر افراد مسن فقط چند روز در هفته فعال باشند و در آن روزها قدمهای بیشتری بردارند، باز هم میتوانند خطر مرگ و بیماریهای قلبی را افت دهند.
پژوهشگران میگویند از آنجا که تعداد کل قدمها نقش مهم را در افت خطر مرگ دارد، روش خاصی برای بهتر قدم زدن وجود ندارد. هر فرد میتواند فعالیت بدنی خود را به روشی که برایش مناسبتر است، چه بهصورت آرام و مدام، و چه در چند نوبت مختصر در طول روز، انجام دهد.
پژوهش در ژورنال British Journal of Sports Medicine انتشار شده است.
دسته بنی مطالب
[ad_2]